Allegra is geen fietsmerk en ook geen nieuwe auto, maar een alledaagse groet bij de Reto-Romaans sprekende bevolking in het kanton Graubünden, bijvoorbeeld in Engadin of in het Val Müstair, maar ook in andere delen van het kanton. Reto-Romaans? Ja, dit is naast Duits, Frans en Italiaans de vierde officiële taal in Zwitserland, die zelfs figuurlijk op de bankbiljetten vertegenwoordigd is, hoewel het aantal inwoners van het kanton Graubünden slechts 2,8 procent van de totale Zwitserse bevolking bedraagt. Allegra betekent ook "Verheug je!". Bijvoorbeeld op de RhB, de Rhätische Bahn, die Swisscrocodile in dit artikel voorstelt.
Het initiatief voor een bergspoorlijn in het kanton Graubünden is te danken aan de Nederlander Willem-Jan Holsboer, die samen met andere spoorwegpioniers in 1888 de smalspoorlijn Landquart-Davos-AG oprichtte. Al een jaar later werd het eerste traject van Landquart naar Klosters geopend en in 1890 reden de eerste stoomtreinen tot Davos. De Landquart-Davos-Bahn werd vanaf 1895 de Rhätische Bahn genoemd. Geleidelijk kwamen er meer trajecten bij, bijvoorbeeld in 1896 de lijn Landquart-Thusis, in 1903 de verbinding Reichenau-Ilanz, in 1904 kon men van Thusis naar St. Moritz reizen en in 1910 werd de Berninalijn in gebruik genomen, die van St. Moritz naar Tirano in Italië leidde. In 1912 werd begonnen met de elektrificatie, die al in 1922 voltooid was. Het spoorwegnet omvat tegenwoordig 385 kilometer in meterspoor, en is zonder twijfel een van de meest afwisselende spoorlijnen ter wereld. De rit door de ruige en romantische Rijnkloof, het fascinerende Landwasserviaduct, een architectonisch meesterwerk, of de spiraalbrug van Brusio, die als een modeltrein over een viaduct loopt. De RhB claimt ook de langzaamste sneltrein ter wereld te exploiteren, die van St. Moritz via het Rijndal en Ilanz naar het kloosterdorp Disentis rijdt, daar door de Matterhorn-Gotthard Bahn wordt overgenomen, de tandradbaan opgaat en uiteindelijk eindigt in het autovrije en wereldberoemde bergdorp Zermatt.
Ook het rollend materieel van de Rhätische Bahn is interessant. Bijvoorbeeld de "kleine krokodil" van het type Ge 6/6 I, een locomotief die sinds 1921 in gebruik is en in totaal 15 exemplaren omvatte. Een van deze krokodillen is te bewonderen in het Zwitsers Transportmuseum, terwijl twee andere nog operationeel zijn en worden ingezet voor nostalgische treinen. De legendarische locomotief bestaat ook als modeltrein, geproduceerd door BEMO en LGB. Al in de jaren 50 en 60 van de vorige eeuw werd de Rhätische Krokodil vervangen door nieuwe locomotieven en treinstellen, waaronder de Ge 4/4 en Ge 6/6. Ook modelspoorliefhebbers kunnen bij de genoemde fabrikanten hun hart ophalen. In 2022 vestigde de RhB een wereldrecord met de langste passagierstrein ter wereld. Deze bestond uit 25 vierdelige Capricorn-eenheden van Stadler Rail, was 1,91 kilometer lang en reed over het legendarische Landwasserviaduct. Afhankelijk van de locatie konden toeschouwers de recordtrein zelfs op twee niveaus bekijken. Tegenwoordig is de RhB een modern vervoersbedrijf dat comfortabele passagiersdiensten en milieuvriendelijk goederenvervoer aanbiedt.
Beeldbron: © Rhätische Bahn, Linker afbeelding: Urs Jossi, Middelste en rechter afbeelding: Andrea Michael Badrutt